Σακχαρώδης Διαβήτης

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί παγκόσμιο ιατροκοινωνικό πρόβλημα εξαιτίας του μεγάλου αριθμού ατόμων που προσβάλλει και της πληθώρας επιπλοκών που προκαλεί στην υγεία. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής με κύρια χαρακτηριστικά τη διατροφή δυτικού τύπου και την καθιστική ζωή, σε συνδυασμό με τη γενετική προδιάθεση έχουν οδηγήσει στην εμφάνιση νοσημάτων στην παιδική και εφηβική ακόμη ηλικία που πριν λίγα χρόνια παρατηρούσε κανείς σε ενήλικα μόνο άτομα και σε μικρότερη συχνότητα. Φαίνεται πως «τα γονίδια οπλίζουν το όπλο, το περιβάλλον τραβάει τη σκανδάλη», γι’αυτό ενα ιδανικό περιβάλλον, με ενα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής και αυξημένη φυσική δραστηριότητα μπορεί να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την εμφάνιση της νόσου.

Τα διατροφικά προγράμματα και η διατροφική εκπαίδευση του ασθενούς και των οικείων του, σε περιπτώσεις Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου1, τύπου 2 ή κύησης έχουν στόχο :

Τη διατήρηση επιπέδων σακχάρου του αίματος στα φυσιολογικά όρια, για αποφυγή οξέων και χρόνιων επιπλοκών.

Την απώλεια ή διατήρηση του σωματικού βάρους.

Τη διατήρηση των λιπιδίων και της αρτηριακής πίεσης στα φυσιολογικά επίπεδα.

Την πρόληψη ή καθυστέρηση επιπλοκών του Σακχαρώδη Διαβήτη.

Την αποφυγή υπογλυκαιμιών.

Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε :

Σχεδιάζοντας εξατομικευμένα προγράμματα διατροφής, σύμφωνα με το ιατρικό, κοινωνικό και εργασιακό προφίλ.

Εμπλουτίζοντας το διαιτολόγιο με συνταγές εναρμονισμένες με τον καθε τύπου διαβήτη.

Προσαρμόζοντας τη διατροφή σε περιπτώσεις εντονης φυσικής δραστηριότητας.

Παρέχοντας εκπαιδευση στον ασθενή που περιλαμβάνει:

Πληροφορίες για τη νόσο και τις επιπλοκές της.

Βοήθεια ώστε τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη να μπορούν να ανταπεξέρχονται στις διάφορες απαιτήσεις της νόσου (πχ κοινωνική προσαρμογή, διατροφική εκπαίδευση σε εξόδους, αυτοέλεγχος).

Η κλινική διατροφική θεραπεία για τους διαβητικούς θα πρέπει λοιπόν να είναι εξατομικευμένη, δίνοντας την δέουσα προσοχή στις διατροφικές συνήθειες του ατόμου, στο μεταβολικό προφίλ, στους στόχους και στα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο έλεγχος των μεταβολικών παραμέτρων, που περιλαμβάνουν τη γλυκόζη, τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, τα λιπίδια, την αρτηριακή πίεση, το βάρος και τη νεφρική λειτουργία, όταν αυτό είναι αναγκαίο όπως επίσης και την ποιότητα ζωής είναι σημαντικά για να εκτιμηθεί η ανάγκη για αλλαγές στην θεραπεία και για την διασφάλιση μιας επιτυχημένης έκβασης. Είναι σημαντικό να είναι διαθέσιμη η συνεχής εκπαίδευση σε θέματα διατροφικής διαχείρισης και μέριμνας που θα βοηθήσουν τον ίδιο τον ασθενή να κατανοήσει την κατάστασή του.